Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

interrupti ignes

  • 1 interrumpo

    interrumpo, ĕre, rūpi, ruptum - tr. - rompre par le milieu, briser par le milieu, couper, détruire, interrompre.    - tmèse: radios inter quasi rumpere lucis, Lucr. 5, 296: donner l'impression de briser les rayons du soleil.    - pontem interrumpere, Liv. Caes.: couper un pont.    - interrumpere colloquia: interrompre un entretien.    - quorum mediam orationem interrumpunt undique tela immissa, Caes. BC. 3, 19, 7: au milieu de leur entretien, une grêle de traits lancés de partout les interrompt.    - ordinem interrumpere, Col. 11, 2, 25: troubler l'ordre.    - interrupti ignes, Virg.: des feux de loin en loin.
    * * *
    interrumpo, ĕre, rūpi, ruptum - tr. - rompre par le milieu, briser par le milieu, couper, détruire, interrompre.    - tmèse: radios inter quasi rumpere lucis, Lucr. 5, 296: donner l'impression de briser les rayons du soleil.    - pontem interrumpere, Liv. Caes.: couper un pont.    - interrumpere colloquia: interrompre un entretien.    - quorum mediam orationem interrumpunt undique tela immissa, Caes. BC. 3, 19, 7: au milieu de leur entretien, une grêle de traits lancés de partout les interrompt.    - ordinem interrumpere, Col. 11, 2, 25: troubler l'ordre.    - interrupti ignes, Virg.: des feux de loin en loin.
    * * *
        Interrumpo, interrumpis, interrupi, pen. prod. interruptum, interrumpere. Plaut. Rompre par le milieu.
    \
        Ordinem interrumpere. Columel. Entrerompre.
    \
        Colloquia interrumpere. Caesar. Rompre le parlement qu'on ha ensemble, Discontinuer, Entrerompre ou interrompre.

    Dictionarium latinogallicum > interrumpo

  • 2 interrumpo

    inter-rumpo, rūpī, ruptum, ere
    1) разрывать, разбивать, разламывать, разрушать (i. pontem Cs, L)
    2) вскрывать, разрезать ( venas T)
    4) расстраивать ( ordinem Col); нарушать ( somnum Su); прерывать, перебивать ( orationem Cs)

    Латинско-русский словарь > interrumpo

  • 3 interrumpo

    inter-rumpo, rūpī, ruptum, ere (unter sich Zusammenhängendes) voneinander reißen, -brechen, zerreißen, unterbrechen, zerbrechen, abbrechen, I) eig.: pontem, Caes. u. Liv.: aciem hostium, durchbrechen, Liv.: venae interruptae, zerschnitten, Tac. – II) übtr., A) trennen, vereinzeln, interrupti ignes, getrennte, einzelne, Verg.: interruptae ac morientes voces, abgebrochene Laute, Cic.: hos interruptos esse, Cic. – B) unterbrechen, stören, a) im allg.: ordinem, Colum.: iter amoris mei, störend in den Weg treten, Cic.: somnum, Suet., somnos, Plin.: so auch Partiz., interruptum officium, Cic.: consuetudo, Cic.: opera, Verg. – b) insbes.: α) eine Rede usw. unterbrechen, sermonem, Plaut., alcis sermonem, Tac.: alcis sermonem obitu suo, Turpil. fr.: alcis mediam orationem, Caes. (vgl. illa interpellatio, quā paulo ante interrupta est oratio mea, Cic.): colloquia militum, Caes.: singultu pias querellas, Ov.: mediam dictionem fletu eius interrumpi, Sen. rhet. – in der Schrift, res Asiae, Curt.: tenorem rerum, Liv.: rerum a Caecina gestarum ordinem, Tac.: Partiz. subst., neque tam facile interrupta contexo quam absolvo instituta, Cic. de legg. 1, 9. – β) eine Pers. im Gespräche unterbrechen, stören, ni medici adventus nos interrupisset, Varro r. r. 2, 1, 1.

    lateinisch-deutsches > interrumpo

  • 4 interrumpo

    inter-rumpo, rūpī, ruptum, ere (unter sich Zusammenhängendes) voneinander reißen, -brechen, zerreißen, unterbrechen, zerbrechen, abbrechen, I) eig.: pontem, Caes. u. Liv.: aciem hostium, durchbrechen, Liv.: venae interruptae, zerschnitten, Tac. – II) übtr., A) trennen, vereinzeln, interrupti ignes, getrennte, einzelne, Verg.: interruptae ac morientes voces, abgebrochene Laute, Cic.: hos interruptos esse, Cic. – B) unterbrechen, stören, a) im allg.: ordinem, Colum.: iter amoris mei, störend in den Weg treten, Cic.: somnum, Suet., somnos, Plin.: so auch Partiz., interruptum officium, Cic.: consuetudo, Cic.: opera, Verg. – b) insbes.: α) eine Rede usw. unterbrechen, sermonem, Plaut., alcis sermonem, Tac.: alcis sermonem obitu suo, Turpil. fr.: alcis mediam orationem, Caes. (vgl. illa interpellatio, quā paulo ante interrupta est oratio mea, Cic.): colloquia militum, Caes.: singultu pias querellas, Ov.: mediam dictionem fletu eius interrumpi, Sen. rhet. – in der Schrift, res Asiae, Curt.: tenorem rerum, Liv.: rerum a Caecina gestarum ordinem, Tac.: Partiz. subst., neque tam facile interrupta contexo quam absolvo instituta, Cic. de legg. 1, 9. – β) eine Pers. im Gespräche unterbrechen, stören, ni medici adventus nos interrupisset, Varro r. r. 2, 1, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > interrumpo

  • 5 inter-rumpō

        inter-rumpō rūpī, ruptus, ere,    to break apart, break off, interrupt, break to pieces, break up: pontem fluminis, destroy, Cs.: pontem ferro, igni, L.— To break through, divide, scatter: interrupta acies, L.: extremum agmen, Cs.: Interrupti ignes, scattered, V.—Fig., to break off, interrupt: orationem, Cs.: iter amoris: tenorem rerum, L.

    Latin-English dictionary > inter-rumpō

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»